KURTULUŞ HARBİNDE HALKIN DURUMU

KURTULUŞ HARBİ İÇİNDE HALKIN DURUMU
(Halil Nuri YURDAKUL’dan)
İnönü Harpleri öncesi birliklerimiz, çok ciddi bir askeri eğitime tabi tutulmuşlardı.
Ayrıca, askeri bölgelere, Yunanlılara haber ulaştırırlar korkusuyla hiçbir sivil şahıs sokulmazdı.

Bir gün karargah penceresinden, eğitim yapan askeri birliğin atların arkasından koşup eteklerine,
birbirlerini iterek ve kapışarak bir şeyler dolduran kadınlar gördüm.
Hemen emir erime emir vererek, o kadınları ne topluyorlarsa onlarla beraber karargahıma alıp
getirmesini emrettim.

Az sonra emir erim dört-beş köylü kadını eteklerine topladıkları şeylerle beraber odama alıp getirdi.
Kadınlar iyice korkmuş, renkleri sapsarı, bana yalvarmaya başlamışlar ve suçsuz olduklarını
söylemeye çalışıyorlardı.
Zavallıların, renkleri belli olmayan yüzlerce yamalı giysileri içinde, üstleri başları adete dökülüyordu.
Eteklerini açtırdığımda eteklerinin at pislikleri ile dolu olduklarını gördüm.

Bunları ne yapacaklarını sordum.
İçlerinden birisi dışkı içinden bir arpa tanesi bulup bana göstererek,
“Ha bunları toplar, fışkıdan (at pisliği) ayırır, temizler, yıkar öğütür ekmek yaparız.
Babasız yetimlere yediririz” diye cevap verdi.

Hakikaten dört sene süren Birinci Cihan Harbi, yüz binlerce can almış ve ülkede yüz binlerce
öksüz, yetim ve dul bırakmıştı.

İşte Kurtuluş Harbi böyle yokluklar içinde kazanılmıştır.